Van een vriendin kreeg ik de link doorgestuurd naar de website van Tracy Verdugo en haar project van 30 dagen schilderen op hetzelfde doek (link). Ik raakte meteen geinspireerd om ook zoiets te gaan doen. Ik heb gekozen voor 40 dagen omdat het voor mij ook een geestelijke ontdekkingstocht wordt en 40 dagen in de Bijbel een bijzondere periode is. Ik ben benieuwd wat ik tegen ga komen onderweg en wat het me gaat brengen.

Ik zal niet dagelijks schilderen, maar ga 40 dagen door op hetzelfde doek (1.00x1.00) en beschrijf stap voor stap mijn proces. Ik ben een passieve social media gebruiker, maar deel mijn ervaringen wel graag met een aantal geinteresseerden, vandaar deze blog. Leuk als je 40 dagen met me mee gaat!

Karen Zondag

Vandaag was ik voor de eerste dag na de vakantie weer bij mijn schilderclub Debutade in Hoorn. Ik had er zin in om aan deze uitdaging te beginnen. Ik werk meestal met acrylverf en ben in rood en blauw tinten begonnen. Rust en onrust, zo voel ik me ook. Vanaf morgen 3 dagen conferentie dus daarna verder.

Na de conferentie mijn nieuwe atelier thuis ingericht en vandaag verder met dag 2. Weet niet of het oranje mijn beste idee was... Ik draai het doek om en zie het verhaal van de storm op het meer. Jezus ligt te slapen in de boot.

Vandaag weer naar het atelier in Hoorn. De boot van de storm op het meer verschijnt en in de hoek die me gisteren stoorde een slapende poes: het toppunt van ontspanning. Ik wordt blij van deze kleuren en vindt het moeilijk ervan af te wijken. Maar, dat was het idee van deze uitdaging... loslaten.

Groen en goud toegevoegd, was een gewaagde stap voor mij maar het is gelukt! Op de witte regels bovenin mag een gedicht komen over rust. En de kat slaapt.

Mon âme se repose en paix sur Dieu seul 

De lui vient mon salut

Oui sur Dieu seul mon âme se repose

Se repose en paix

In vrede komt mijn ziel tot rust bij de Heer

Van Hem wacht ik mijn heil

Ja alleen God is bron van heil en vrede

In Hem rust mijn ziel

(Taize)

Dit is wel uit mijn comfort zone, maar dat is het doel: echt iets anders ervan maken. Ik zou hem zelf niet aan de muur hangen, maar gelukkig is dit pas dag 6. Er kan nog van alles gebeuren!

Ik was lekker bezig vandaag, maar van een afstandje ben ik toch niet zo tevreden. Dit schilderij is een vriend geworden waar ik mee optrek, we leren elkaar steeds beter kennen. Vandaag heeft hij een wat vage, sombere bui.

Vandaag weer in Hoorn geschilderd. Twee van de kunstenaressen in mijn groep zijn ook met de uitdaging begonnen. Stimulerend! Het werk van Lia Ootes kun je hier bekijken. Er komt een andere kat kijken en de kleuren zijn gelukkig weer wat vrolijker.

Vandaag wist ik niet zo goed hoe ik verder moest, alleen dat ik af wilde van de compositie van de verdeling van het doek in twee helften. Dat is in ieder geval gelukt! De lijnen in oud-roze en mauve zijn met matte decoratieverf opgezet. Op naar dag 10, een kwart van de uitdaging!

Vandaag toch weer begonnen met vlakken inkleuren. Ik heb weer een combinatie van acrylverf en matte decoratieverf gebruikt. Het doek gedraaid en ik zie een vrouwfiguur. Wat gewaagde accenten met rose en fluor rose toegevoegd en haar een gestileerd gezicht gegeven. Zowel qua compositie, onderwerp en kleurgebruik is dit totaal anders dan ik normaal zou maken. Maar ik ben enthousiast!

Ik vond dat ik toch nog te bedachtzaam aan het werk was en heb vandaag snel en grof gewerkt met deco- acryl en glasverf. Ik ben ineens dol op fluor roze! Die kleur al heel lang in huis maar nog bijna nooit gebruikt. Ik lijk me niet los te kunnen maken van de katten...

Ik kon het niet laten...

Een grote verandering vandaag. Mijn uitgangspunt was de structuur die door de verschillende verflagen op het doek ontstaan is. Eerst heb ik een laag witte verf erop gezet en vervolgens met natte verf een transparante laag daar overheen. Door het water begonnen onderliggende verflagen los te laten. Deze heb ik er deels met een paletmes afgekrabd zodat een aantal oude kleuren en vormen weer naar boven kwamen. Echt een experimentele dag, maar vind het resultaat wel spannend geworden.

Vandaag verder gegaan met het weg krabben van de oude verflagen. Iets te fanatiek want er zit nu een gaatje in mijn doek... (in de cirkel midden boven). Daarna er weer overheen met transparante verf. Ik merk dat het me moeite kost het resultaat los te laten, ik ben nog te veel bezig met dat het aan het eind van de dag weer iets interessants moet opleveren. 

Niet een onderwerp dat ik normaal zou uitkiezen, maar ik draaide het doek en zag twee borsten en de lijn van een heup. Schilderen zonder na te denken over het resultaat. Ze is niet mooi maar wel krachtig en doet me denken aan een preek die ik laatst hoorde over Lea, de vrouw die Jacob niet wilde maar toch kreeg.

Ik kon nog geen afscheid nemen van deze kleuren, ze geven me een Afrika gevoel. Deze zou ik wel boven de bank willen hebben... De rode lijnen zijn uit een zakje op het doek gespoten. Die structuur gaat me later vast weer irriteren, maar nu moest het even zo.

De eerste dag dat ik het eigenlijk jammer vind om verder te gaan. Ik had best nog wat langer van dag 16 willen genieten. Maar toch verder met de uitdaging. Nog iets wat ik nog nooit gedaan heb; een zelfportret schilderen... had beter kunnen lijken, maar wat wil je in een dagje werk!

Hoor Israël (de Eeuwige is onze God, de Eeuwige is één)

Dit is voor mij een topdag, ik wil nu gewoon stoppen.

Vandaag weer begonnen met het wegkrabben van oude verflagen. Ik was zo enthousiast over dag 18 dat ik niet zo goed weet hoe ik nu weer verder moet. De vrouw verdwijnt langzaam naar de achtergrond. Ik zit bijna op de helft van de uitdaging. Het heeft me nu al veel gebracht en ik ben benieuwd wat ik de tweede helft mag leren.

Dit is misschien wel mijn meest intuïtieve dag. Ik kreeg het gevoel weg te willen kruipen in mijn schilderij. Als ik op de vorige dagen terugkijk zie ik afstandelijkheid, ik kon ze mooi vinden, of niet, maar ze raakten me niet echt. Deze komt diep van binnen en het voelt kwetsbaar om hem online te zetten.

Ik begon vandaag met het beeld van het voorhangsel uit de Joodse tempel. (Toen Jezus stierf scheurde het van boven tot onder door midden en maakte zo de weg vrij tot God.) Maar het werd erg statisch en dat terwijl ik  intuïtief wilde blijven schilderen, daarom het sprankelende turkoise en goud toegevoegd. Als ik dag 20 en 21 naast elkaar bekijk zie ik de symboliek. Ik zit gevoelsmatig nog in dag 20, maar er wil iets uitbreken, losbarsten. 

Ja, hier kan ik blij van worden! Intuïtief geschilderd. Weer krijg ik het gevoel dat ik in mijn doek wil kruipen, gek dat 1x1 meter toch nog te klein kan voelen...

Wat is het moeilijk een portret te schilderen en toch vlot en intuïtief te blijven schilderen, ik ga toch heel snel zitten priegelen om het goed te krijgen. En zo zakt het gevoel wat ik wil uitdrukken bij mezelf al heel snel weg doordat ik niet echt tevreden ben... Ik mag er nu een paar dagen naar kijken (de komende week ga ik aan een ander projectje werken) om mezelf eraan te herinneren de vreugde vast te houden.

Ik moet er weer een beetje inkomen na een week van andere dingen. Heb het beeld van een zandloper in gedachten, alles heeft zijn tijd:

Er is een tijd om te zoeken en een tijd om te verliezen

Een tijd om te bewaren en een tijd om weg te gooien

Er is een tijd om te scheuren en een tijd om te herstellen

Een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken

(Prediker 3:6-7)

Lekker gewerkt vandaag. Niet te veel nagedacht, maar impulsief geschilderd. Ik wordt steeds vrijer. Jonathan vond hem somber geworden (dat wordt dus niet boven de bank), maar ik ben zelf wel enthousiast, vind hem sfeervol en diep. 

Vandaag weer begonnen met het verwijderen van onderliggende verflagen. Door het gebruik van veel water en de föhn, laten deze makkelijk los. Daarna met dekkende oker en waterig rood eroverheen. De twee overgebleven cirkels worden hoofden van een man en vrouwfiguur. Het doet me denken aan het thema keuzes. 

Dit werk gisteren al gemaakt maar het was een hele bevalling; voelde me niet geïnspireerd en niet tevreden. Het was al te donker om een goede foto te maken toen ik klaar was, dus vandaag online. 

Het creatieve proces blijft ongrijpbaar, nog meer nu in deze uitdaging dan ervoor. Waarom loopt de ene dag als vanzelf en is de andere dag zo moeizaam? En wat maakt dat het ene werk het wel heeft en het andere niet? Dit was weer een goede dag. Ik was eerst iets heel anders van plan, maar was al te veel aan het nadenken voordat ik zelfs maar begonnen was, dus het plan overboord gegooid en gewoon gaan schilderen. 

Vandaag een bedachtzame dag, maar wel lekker gewerkt in Hoorn. Ik had gisteren nog geen idee welke kant ik op moest en vanmorgen kwam dit in me op. Het creatieve proces is soms net een doolhof, denk je dat je verdwaald bent, kom je toch ineens weer een uitweg tegen. 

Gisteren al gemaakt, maar toen was het te donker om nog een goede foto te maken. Als ik de oorspronkelijke uitdaging had gevolgd, dan was ik nu klaar geweest. Ik ben blij dat ik nog 10 dagen verder mag. Deze ontdekkingstocht verrast en fascineert me nog steeds.

Snel en impulsief gewerkt vandaag, even tussen een paar afspraken door. Dat vind ik toch het lekkerst werken, ik word er blij van en ook van het resultaat. Maar ik realiseerde me wel dat deze ontstaan is vanuit de voorafgaande dagen waarin ik preciezer gewerkt heb. 

Deze is gisteren geschilderd, maar toen was het al te donker voor een goede foto. Dit zijn Frits en Casper (ook wel Shadow genoemd), onze logees op dit moment. Katten blijven me inspireren.

Werk van gisteren. Ik had behoefte aan felle en "schurende" kleuren: oranje, rood en fluor roze. Het is een heftig beeld geworden gecombineerd met het zwart, je kan er niet te lang naar kijken. Het is goed om zo een keer de extremen op te zoeken. Ik heb nog maar zeven dagen en wil er nog zo veel uithalen als ik kan. 

Vandaag weer gewerkt in Hoorn; snel geschilderd, lekkere kleuren, fijne structuur, gewoon een goed gevoel. Zag je het boter, kaas en eieren grapje?

Het was weer een struggle, deze selfie, maar het is goed om mezelf te blijven uitdagen. Dag 35, nog maar 5 dagen te gaan.

Daar is ze dan, de struggle voorbij. Maar blijft ze tot het eind? Dat is de vraag... 

Werk van gisteren, het was 's avonds pas droog, dus vandaag online. Nu alweer onderweg naar Hoorn om verder te gaan met dag 38. 

Deze gisteren gemaakt maar moest weer lang drogen. Dit is de laatste dag voor dit portret. Ze heeft veel metamorfoses ondergaan, van de strijd naar de rust, door een kleur explosie naar een robotvrouw. Ik heb de extremen gezocht in de laatste week van dit project en ga nu naar de afronding, maar heb nog geen idee wat de volgende dagen me gaan brengen.

Dit is niet het einde, maar een nieuw begin.

"Ik ben de alpha en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde." (Openbaring 22:13)

Dit is het dan, het einde van de uitdaging, mijn 40 dagen schilderen zitten erop. Jammer aan de ene kant, want ik heb genoten van dit proces. Maar ook goed, want ik kan nu verder met wat ik geleerd heb, ik ben benieuwd hoe dit project mijn werk gaat beïnvloeden. Iedereen die heeft mee gekeken en geleefd en me heeft bemoedigd met berichtjes en commentaar, heel erg bedankt voor je steun! 

Karen